ශ්‍රී ලංකාව තුළ මළසිරුරු අවසන් කටයුතු සිදුකිරීම සම්බන්ධයෙන් සැවොම පිළිගන්නා විශ්වාසයන් සහ සම්ප්‍රදායන් තිබේ. මේ බොහොමයක් සම්ප්‍රදායයන් ආගමික විශ්වාස සහ ඇදහීම් මත ගොඩනැංවුණු ඒවා වෙයි. එම සම්ප්‍රදායන්ට දීර්ඝ ඉතිහාසයක්ද තිබේ. මෙරට ජීවත්වන ජනතාවගෙන් අතිබහුතරය බෞද්ධ වන අතරම හින්දු-මුස්ලිම්, කතෝලික, ක්‍රිස්තියානි ඇතුළු වෙනත් ආගම් අදහන බොහෝ පිරිසක්ද රටේ වෙසෙති. මේ සියලු‍දෙනා මෙතෙක් කාලයක් මෘතදේහ අවසන් කටයුතු සිදුකළේ සෙසු පිරිස්වල විරෝධයකින් තොරවය.
මේ රට තුල ක්‍රියාත්මක ප්‍රධාන නීති පද්ධතියට අමතරව මේ රට තුල ජීවත් වන ඒ ඒ ජනවර්ගය ඔවුන්ගේ සංස්කෘතීන් හා සම්ප්‍රදායන් අනුව දශක කිහිපයක් මුළුල්ලේ මේ රට තුල පුද්ගලික නීති රාශියක් ද ක්‍රියාත්මක වන්නේ ඉහත සටන් පාඨයට අභියෝගයක් වන ලෙසයි.
පසුව ඔහුව මරණයට පත් කළේය. ඉන් පසුව ඔහුව මිනී වලට ඇතුල් කළේය. පසුව ඔහු (අභිමත කළ විට ඔහුව යලි නැගිටුවන්නේය”. (අල් කුර්ආන් 80:21-22
අවසාන වශයෙන් කියන්නට ඇත්තේ මේ දරුවාගේ දේහය ආදාහනය කිරීම නිසා දෙවියන් ඉදිරියේ එම දරුවා වරදකරුවකු නොවන බව අපි දනිමු. නමුත් මේ සම්බන්ධයෙන් දෙවියන් ඉදිරියේ මම,අපි යන සියලුදෙනාම වගඋත්තර බැඳිය යුත්තන් බව අමතක නොකල යුත්තකි. එමනිසා මේ දරුවාගේ මරණය හා එම මරණයට උදාකරදුන් අවාසනාවන්ත ඉරණම අවස්ථාවක් කරගෙන මේ සමාජයේ යහපත හා ආරක්ෂාව උදෙසා කිසියම් සාධනීය පියවරයන් ගැනීම පිලිබදව දැන්වත් මුස්ලීම් සමාජයේ නායකයින් අවදානය යොමු කලයුතුව ඇත.
ඉතිහාසය යනු අනාගතයේ යතුරයි. එය මානව වංශ කතාවේ වර්තමාන ස්ථාවරය මැනවින් පැහැදිලි කරයි. ඒ ආකාරයට සහශ්‍රකයක වූ ජන වාර්ගික සහජීවනය මැනවින් විදහාපාන සිදුවීමක් ලෙස එවක කුරුණෑගල රාජධානිය පාදක කොට ගත් අතීත සිදුවීමක් මෙලෙස ඔබ හට ගෙනහැර පාන්නෙමු. අප දන්නා ලංකා ඉතිහාසය තුල බිහි වූ සිංහල රාජධානි තුල රජ කල සිංහල රජ දරුවන් විටෙක තම අග මෙහෙසියන් දකුණු ඉන්දියාවේ සිට සිය රාජධානිය කරා ගෙනවිත් සරණ පා ගත් කතාන්දර අප ඕනෑ තරම් අසා ඇත.
ඉස්ලාම් දහම යනු මුස්ලීම් සමාජයට දේව නැමදුම හා දෙවියන්ට අවනතවීම වැනි කරුණු පමණක් අවදාරණය කරන දහමක් යන්න සමාජයේ බොහෝ දෙනෙකුගේ පිලිගැනීමයි. නමුත් ඉස්ලාම් දහමේ ඉගෙන්වීමන් හොදින් පරිශීලනය කරන විට එහි දහමේ සීමාවෙන් එපිට සමාජීය වශයෙන් වැදගත් කරුණු කාරණා බොහෝමයක් ඉගැන්වෙන ආකාරය දැකගත හැක.
ශරීරය හොදින් වැසෙන සේ දිගට ඇදුමක් ඇඳ, පිරිමියෙකු නම් යටිරුවුල දිගට වවා හිස් වැස්මක් ද පැලද, කාන්තාවක් නම් මුහුණු ආවර්ණය කොට නොඑසේ නම් මුහුණ පමණක් විවෘතව තබා ශරීරයේ අනිකුත් සියළුතැන් හොදින් වැසෙන ලෙස ඇදුම් ඇඳ, නමත් ‘මුහම්මද්’ ‘ෆාතිමා’… යනාදී ලෙස අරාබි සංස්කෘතියට අනුව තබා ජීවත් වන පිරිස් ‘මුස්ලීම්වරුන්’ යන්න මුස්ලීම් නොවන බහුතර සමාජ පිලිගැනීමයි. නමුත් […]
ශ්‍රී ලාංකීය ඉතිහාසය තුල සුවිශේෂී තැනක හිමි කර ගනිමින් මේ රටේ ඉදිරි ගමනට ක්‍රියාකාරී දායකත්වයන් ලබාදුන් ජාතියක් ලෙස ‘ශ්‍රී ලාංකීය මුස්ලීම්වරුන්’ පැවතුණි. එම ප්‍රෞඩ ඉතිහාසය හිතාමතා වසන් කිරීමට හා විකෘති කිරීමට විවිධ කාලවල ජාතිවාදී ව්‍යාපාර හා එහි බුද්ධිමතුන් ලෙස පෙනීසිටින ජාතිවාදීන් නොයෙක් අවස්ථාවල උත්සාහයන් දැරුවත් ඒ කිසිවක් ඔවුන් අපේකෂා කල තරමට සාර්ථක නොවීය. එයට හේතුව […]
ඉස්ලාමය යනු සමාජ සාධාරණත්වය තහවුරු කිරීම අරමුණු කරගත් සර්වසම්පූර්ණ ජීවන පද්ධතියකි. මිනිස් සමාජයෙන් මුලිනුපුටා දැමීමේ දුෂ්ඨකම් අතුරින් ‘ජාතිවාදය හා වර්ගවාදය’ට ඉස්ලාමය ප්‍රධාන තැනක් ලබාදෙයි. සමේ වර්ණය, ජාතිකත්වය සහ භාෂාව පදනම් කරගෙන මිනිසුන් අතර වෙනස් කොට සැලකීම ඉස්ලාම් තරයේ ප්‍රතික්ෂේප කරයි. මේ සම්බන්ධයෙන් නබිතුමාණන් මුස්ලීම් සමාජයට කල අවවාදයක් අබූදාවූද් නම් හදීස් ග්‍රන්ථයේ මෙසේ සදහන් වේ.
by 
